Apios americana knol

Voedingsgewassen vindt je over de hele wereld. Sommigen zijn heel bekend. Anderen niet of nauwelijks. Toen de Europese kolonisten de oversteek naar de nieuwe wereld Amerika waagden, kwamen zij in aanraking met een voor hun volkomen onbekende plantenwereld. Via de oorspronkelijke bewoners, de indianen, leerden zij naast hun bekende meegenomen gewassen echter ook nieuwe voedingsplanten kennen. Apios americana(syn:A. tuberosa) is zo'n gewas. In zijn in 1920 verschenen boek "Useful Wild Plants of the United States and Canada" citeerde de schrijver Charles Francis Saunders op bladzijde 3 de volgende uitspraak van Dr. Asa Grey. "Indeed Dr. Asa Grey(1874) expressed the belief that, had civilization started in the New World instead of the Old, Apios would have been the first esculent tuber to be developed and would have maintained its place in the same class with the potato". Dr. Asa Grey was in zijn tijd een van de belangrijkste botanisten. Overgebleven teksten uit die tijd verhalen regelmatig van de honger die bedwongen kon worden dankzij Apios knollen als de oogst weer eens was mislukt.

Toch heeft Apios het nog steeds niet zo ver geschopt als de aardappel. De knollen bevatten meer eiwit en de voedingswaarde ligt bijna 3 keer zo hoog als die van de aardappel. Voordat je een maaltje op je bord kunt scheppen is er wel wat tijd verstreken. Waar een aardappel een jaar over doet heeft Apios er drie jaar voor nodig. Apios zou al in 1597 Europa hebben bereikt maar helemaal duidelijk is dat niet. In 1845 was het een van de alternatieven die onderzocht werd naar aanleiding van de massale aardappelziekte in Ierland. In 1885 zette Vilmorin-Andrieux het als siergewas op hun verkoop lijsten. Vanaf 1985 loopt er een onderzoek naar de mogelijkheden als voedingsgewas bij het Louisiana Agricultural Experiment Station (Blackmon en Reynolds). In feite is men op zoek naar meer struikvormige selecties met een hoge knolproductie. Het oogsten van dergelijke types zou dan prima gemechaniseerd kunnen worden. De lijn LA85-034 ziet er goed uit.

Los van dit alles is Apios ook een bijzonder mooie klimplant die erg geschikt is voor het laten begroeienvan een hek of schutting, Qua blad lijkt Apios wel wat op blauwe regen. Aan de individuele paars-bruinrode bloemen, die in samengestelde bloemtrossen staan, kun je duidelijk zien dat Apios tot de familie van de vlinderbloemigen( Fabaceae) behoort. Knollen kun je het hele jaar door rooien en planten. Mochten de knollen om wat voor reden dan ook een poosje bewaard moeten worden, dan kan dit het beste bij een graad of 5 in turf met plastic er omheen. In de koelkast is prima. De knollen kunnen snel uitdrogen. Plant de knollen op een diepte van maximaal 10 cm op een plek in de zon of halfschaduw. Apios wordt tussen de 2 en 4 meter hoog. Halverwege de zomer verschijnen de eerste bloemtrossen en dit gaat door tot de eerste nachtvorst. De peulen, die in Europa helaas nooit ontstaan, kunnen ook gegeten worden.Apios is te vermeerderen d.m.v. zaden en uiteraard door de knollen. De bloemtrossen geuren subtiel. Na de eerste vorst sterft het bovengrondse deel van de Apios af. De zeer winterharde knollen kunnen gewoon in de grond blijven. Apios doet het ook prima in potten en bakken. Wel goed vochtig houden.. Geef ook regelmatig wat mest. Af en toe kunt u een maal oogsten. De smaak zit tussen die van aardappel en kastanje in.

Apios wordt per knol aangeboden.